Geschreven door Koen De Vylder
Over onze missie: Ik vind die sterk en verbindend, ze geeft energie, houden dus.
Over onze strategie: De ‘programma’ aanpak rond de zes prioritaire doelgroepen was een goed idee, maar is verzand in teveel dubbel op en in een te gesloten concept. Het ‘moesten’ trajectteams zijn in functie van ketenzorg, … die we niet zo wilden noemen. Dat moet dus beter, opener, zoekend…
Over medewerkers en hun job : Ik loop al bijna een jaar met de mantra ‘the art of professional solidarity’ in mijn hoofd, ’t is weer Engels ja… ‘de kunst van het professioneel solidair zijn’ klinkt niet zo goed. In het Italiaans misschien L’arte della solidarità professionale. Wat willen we: ambtenaren of artiesten?… Artiesten!
Over vernieuwing: Organisatievernieuwing gebeurt pas echt als medewerkers zich kunnen vernieuwen. Hulpverleners zijn terechtgekomen in een te bureaucratische omgeving, teveel formalisme, teveel controle, teveel achterdocht naar resultaten…
gevallen engelen.
Over fusie: Eigenlijk is een fusie een diversiteitproces, leren van verschillen, we zijn teveel bezig geweest met uniformiseren.
Over leidinggeven: de teamleider mag niet de ‘superhulpverlener’ zijn. Dat maakt afhankelijk, hij/zij gaat een coach zijn, gaat diversiteit coachen. Hoe er moet gehulpverleend worden, zullen de teamleden beter weten.
Over aanwerven; ‘Die past niet in ons team’ zal een goede reden zijn om iemand aan te werven.
Over onmacht van hulpverleners: Blijft het beeld van een verpleegster in Darfour die stickers op uitgehongerde, bijna dode, kinderen moet plakken: die halen we er nog door, die niet… En die deze job met een bevlogen enthousiasme doet, waar haalt ze haar drive?
Over onmacht van de leiding: Hoe komt het dat we het ene vinden en iets anders doen? We willen verschil maar organiseren op-mekaar-trekkerij.
Over het coachen van coaches: Dat moet kunnen. Geen lijn, wel projectmanagers die knowhow ontwikkelen, en die ter beschikking stellen van coaches op, de juiste moment, wanneer ze die nodig hebben of om ze te prikkelen.
Over functioneringsgesprekken: En wie houdt dan de functioneringsgesprekken met die coaches?
Over aansturing van het geheel: Dus een leidinggevend team van projectmanagers, gebaseerd op competenties, niet op divisies, met een functieprofiel dat minstens voor een kwart niet ingevuld is…
Over pampers: Controleren combineren met zorgen, zijn wij nonnen misschien? Wij gaan inzetten op medewerkers en teams die hun problemen in de eerste plaats zelf proberen op te lossen.
Over bureaucratie: Sommige dingen moeten natuurlijk exact zijn, financies, personeelsadministratie, juridische informatie…
Over bureaucratie (2): Als wij een dragende balk nodig hebben laat ons die dan in schoon Vlaams een juffer noemen, dan is die ook frivool…
Over taal: Al dat Engels! Maar waarom stoort zich niemand aan de muziektaal die internationaal Italiaans is, allegro, andante, da capo al fine, sostinuto, piano en fortissimo… Team is trouwens ook een Engels woord.
Over een back office: Ook finance, HR en logistiek moeten projectmatig, een back office vraagt weer zorgen voor… Dus een aparte aansturing van de administratie.
Over wat die directeur dan moet doen: Er zijn, waarneembaar, rondlopen, ideeën genereren, enthousiasmeren, dingen bijeen brengen…
Over intuïtie: De kerncompetentie van onze organisatie.
Over omgevingsanalyse: wij weten het niet, misschien valt er morgen weer een muur, misschien wordt de winter zomer en waarschijnlijk worden onze kinderen veel slimmer dan wij… Wij moeten blijvend kunnen voelen en vernieuwen, le fond de l’air est une question…
Over houden wij dat vol?: Een nobelprijs voor beste quote daarbij voor Goedele die zei: ‘wij hebben successen nodig om het vol te blijven houden en we hebben mislukkingen nodig om te blijven leren’.
Over lonen: We moeten een systeem vinden dat het mogelijk maakt dat mensen nieuwe rollen opnemen zonder dat ze ervoor gestraft worden… Het basisloon van een coach moet naar B1A en later eventueel naar L1.
Over veranderen: Vanaf nu zeggen we vernieuwen.
Over geld: Ja dat gaat geld kosten, maar waarom zouden we het niet kunnen vinden… Er is geld genoeg in de wereld.
Over macht: Lees Mauk Mulder die een prachtige analyse maakte over de verschillende machtvormen en hoe talentvol je moet zijn om aan machtafstandsreductie te doen. Hij stelt het boek gratis ter beschikking, downloaden van zijn website!!!
Over chaos: Ja, gelijk het leven zeker.
Over veiligheid: Oeps, niet genoeg over nagedacht.
Over professionaliteit: Ik zou nu zeggen ontwikkelingsgerichtheid.
Allé, neem 250 mannen en vrouwen, een team gemiddeld 10 koppen, dat zijn 25 coaches: het middenkader… Geen clusters meer, we gaan een alternatief voor vergaderingen uitvinden, als we bijeen komen is het om ons netwerk te verbeteren, om beter overeen te komen.
Er komt een nieuwe functie: Informatiestroommanagement, gegevens zoeken en ontsluiten te beginnen met de registratie, we weten eigenlijk niks van onze productie.
Projectmanagement op organisatieontwikkeling, productontwikkeling (portfolio), HR, Finance, Informatiestromen…
En wie vertegenwoordigt Metropool in de buitenwereld?: random maar niet dubbel op, degene die daar het meest van afweet, hulpverleners dus als het over hulpverlening gaat.
En het mandaat dan? Dat geven we dan.
Elke medewerker een laptop met een permanente internettoegang.
Valkuil: gesubsidieerde zelfstandigen en professionele bureaucratie. Maar als we dat weten kunnen we het vermijden.
maandag 5 mei 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Wat een energie!!!!! 'k Voel het overal beginnen kriebelen. Nog een beetje in't chinees, maar dat zal komen omdat ik die boeken nog ni gekregen heb! Doe zo voort, zoiets als deze weblog,... goh, ik krijg er het gevoel van dat we niet "alleen" met ons gasten in "de grote boze wereld" staan.
bureaucratie : een telefoontje registreren duurt tegenwoordig langer dan het telefoontje zelf. Waar moeten/zijn we mee bezig? Afschaffen die boel!!!
over nog een quote die mee kan dingen voor l'arte della solidarità sociale:
Creativity is allowing yourself to make mistakes.
Art is knwing which to keep.
Scott Adams
Over chaos (en orde):
'Orde is: alles netjes geregeld, de realiteit en haar grilligheden onder de knie krijgen, zodanig zelfs, dat we ons denken, ons alert zijn kunnen uitschakelen.
En chaos: Wat moeten we daarmee? Het misgroeien van structuren is waarschijnlijk ook te verklaren als een gevolg van het feit dat we zulke fervente verdedigers van de orde zijn: omdat we bang zijn voor de chaos, omdat ordenen ons enige, wanhopige middel is om vat te krijgen op de wereld. Of: omdat we menen dat de wereld geordend is en de momenten van chaos daarin slechts een ‘accident’ vertegenwoordigen. Waarschijnlijk nemen we hier onze wensen voor werkelijkheid. Als we goed zouden kijken, zouden we vaststellen dat het in de werkelijkheid vaak net omgekeerd zit: uit een grote hoop wanorde ontstaat af en toe een erg bruikbare maar ook vergankelijke structuur. Ordenen, structureren is een basisbehoefte om te overleven, die we nooit moeten of zelfs zullen kunnen loslaten, maar wat wij waarschijnlijk moeten leren is: durven de chaos een beetje zijn gang te laten gaan; voortdurend alert zijn en ingrijpen op vruchtbare momenten; weten en verdragen dat het heel vaak mis loopt maar soms ook heel goed kan gaan. Kortom: opnieuw creatief omspringen met de werkelijkheid. Het komt erop aan om dat besef, die omkering van de stroom in ons hoofd te realiseren.’
Uit ‘Kleine rondedans der structuren’ door Marianne Van Kerkhoven, Etcetera 28/8
Een reactie posten